- παρακλύω
- Απαρακούω, δεν υπακούω κάποιον («ἤν δὲ μεν παρακλύῃς, γνώσῃ τὸν Ἑρμῆν ὡς κακοὺς ἀμείβομαι», Ανθ. Παλ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + κλύω «ακούω»].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
παρακλύῃς — παρακλύω aor subj act 2nd sg παρακλύω pres subj act 2nd sg παρακλύ̱ῃς , παρακλύω aor subj act 2nd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλύω — (Α) 1. ακούω (α. «πάντα γὰρ εὖ ᾔδησθ , ἐπεὶ ἐξ ἐμεῡ ἔκλυες αὐτῆς», Ομ. Οδ. β. «οὐ γάρ πω ἰδόμην, οὐδ ἔκλυον αὐδήσαντος», Ομ. Ιλ. γ. «ἠέ τιν ἀγγελίην στρατοῡ ἔκλυεν ἐρχομένοιο» Ομ. Οδ.) 2. μαθαίνω για κάποιον ή για κάτι, πληροφορούμαι (α.… … Dictionary of Greek
παρακλυτός — ή, όν, Α [παρακλύω] αυτός που έχει κακή φήμη, διαβόητος, περιβόητος, δυσφημισμένος … Dictionary of Greek